مقدمه ای بر یوگا

یوگا ترجمه کلمه یوگا به معنای یوغ است که به استفاده از یوغ ابزار مزرعه برای اتصال دو گاو به یکدیگر برای شخم زدن زمین و راندن بردگان و اسب ها اشاره دارد. وقتی دو گاو برای شخم زدن زمین با یوغ به هم وصل می شوند باید هماهنگ حرکت کنند و هماهنگ و یکپارچه باشند وگرنه نمی توانند کار کنند. به معنای «ارتباط، ترکیب، هماهنگی» است و بعداً به «روش پیوند و گسترش معنویت» یعنی جلب توجه مردم و راهنمایی، استفاده و اجرای آن تعمیم یافته است.

هزاران سال پیش در هند، راهبان برای رسیدن به بالاترین حالت هماهنگی بین انسان و طبیعت، اغلب در جنگل های اولیه در انزوا زندگی می کردند و مراقبه می کردند. پس از یک دوره طولانی زندگی ساده، راهبان بسیاری از قوانین طبیعت را از مشاهده موجودات دریافتند و سپس قوانین بقای موجودات را در مورد انسان اعمال کردند و به تدریج تغییرات ظریف در بدن را حس کردند. در نتیجه، انسان ها یاد گرفتند که با بدن خود ارتباط برقرار کنند و به این ترتیب بدن خود را کشف کردند و شروع به حفظ و تنظیم سلامت خود و همچنین غریزه التیام بیماری ها و درد کردند. پس از هزاران سال تحقیق و جمع بندی، مجموعه ای از سیستم سلامت و تناسب اندام از لحاظ نظری کامل، دقیق و عملی به تدریج تکامل یافته است که یوگا است.

تصاویری از یوغ های مدرن

یوگا که در سال‌های اخیر در بسیاری از نقاط جهان محبوب و داغ شده است، فقط یک ورزش تناسب اندام محبوب یا مرسوم نیست. یوگا یک روش تمرین دانش انرژی بسیار قدیمی است که فلسفه، علم و هنر را با هم ترکیب می کند. اساس یوگا بر اساس فلسفه هند باستان است. برای هزاران سال، دستورات روانی، فیزیولوژیکی و معنوی به بخش مهمی از فرهنگ هند تبدیل شده است. معتقدان یوگا باستان سیستم یوگا را توسعه دادند زیرا اعتقاد راسخ داشتند که با ورزش بدن و تنظیم تنفس می توانند ذهن و احساسات را کنترل کنند و بدنی سالم برای همیشه حفظ کنند.

هدف یوگا دستیابی به هماهنگی بین بدن، ذهن و طبیعت است تا استعداد، خرد و معنویت انسان را توسعه دهد. به بیان ساده، یوگا یک حرکت پویا فیزیولوژیکی و تمرین معنوی است و همچنین یک فلسفه زندگی است که در زندگی روزمره به کار می رود. هدف از تمرین یوگا دستیابی به درک خوب و تنظیم ذهن خود و آشنایی و تسلط بر حواس فیزیکی است.

خاستگاه یوگا

منشا یوگا را می توان به تمدن هند باستان جستجو کرد. در 5000 سال پیش در هند باستان به آن "گنجینه جهان" می گفتند. گرایش شدیدی به تفکر عرفانی دارد و بیشتر آن در قالب فرمول های شفاهی از استاد به مرید منتقل می شود. یوگی های اولیه همگی دانشمندان باهوشی بودند که در تمام طول سال در پای هیمالیاهای پوشیده از برف، طبیعت را به چالش می کشیدند. برای داشتن زندگی طولانی و سالم باید با «بیماری»، «مرگ»، «جسم»، «روح» و رابطه انسان و هستی مواجه شد. اینها مسائلی است که یوگی ها برای قرن ها مطالعه کرده اند.

یوگا از کوهپایه های هیمالیا در شمال هند سرچشمه گرفته است. پژوهشگران فلسفه و یوگا پژوهان معاصر، بر اساس تحقیقات و افسانه ها، خاستگاه یوگا را تصور و شرح داده اند: در یک طرف هیمالیا، کوه مقدس مادر مقدس به ارتفاع 8000 متر قرار دارد که در آن گوشه نشینان زیادی وجود دارند که مراقبه و سختی می کنند و بسیاری از آنها مقدس می شوند. در نتیجه، برخی افراد شروع به حسادت و پیروی از آنها کردند. این مقدسین روشهای مخفیانه تمرین را در قالب فرمولهای شفاهی به پیروان خود منتقل کردند و این اولین یوگیها بودند. هنگامی که تمرین‌کنندگان یوگای هندی باستان در حال تمرین بدن و ذهن خود در طبیعت بودند، به‌طور تصادفی متوجه شدند که حیوانات و گیاهان مختلف با روش‌هایی برای شفا، آرامش، خواب یا بیدار ماندن متولد شده‌اند و می‌توانند به طور طبیعی بدون هیچ درمانی در هنگام بیماری بهبود یابند.

آنها با دقت حیوانات را مشاهده کردند تا ببینند چگونه با زندگی طبیعی سازگار می شوند، چگونه نفس می کشند، غذا می خورند، دفع می کنند، استراحت می کنند، می خوابند و به طور موثر بر بیماری ها غلبه می کنند. آنها وضعیت های حیوانات را مشاهده کردند، تقلید کردند و شخصاً با ساختار بدن انسان و سیستم های مختلف ترکیب شدند و یک سری سیستم های ورزشی مفید برای بدن و ذهن ایجاد کردند، یعنی آساناها. در همان زمان، آنها چگونگی تأثیر روح بر سلامت را تجزیه و تحلیل کردند، ابزارهای کنترل ذهن را کاوش کردند و به دنبال راه هایی برای دستیابی به هماهنگی بین بدن، ذهن و طبیعت و در نتیجه توسعه استعداد، خرد و معنویت انسانی بودند. این خاستگاه مدیتیشن یوگا است. پس از بیش از 5000 سال تمرین، روش های درمانی آموزش داده شده توسط یوگا برای نسل های مختلف مردم مفید بوده است.

در آغاز، یوگی ها در غارها و جنگل های انبوه هیمالیا تمرین می کردند و سپس به معابد و خانه های روستایی گسترش یافتند. هنگامی که یوگی ها در مراقبه عمیق وارد عمیق ترین سطح می شوند، به ترکیب آگاهی فردی و آگاهی کیهانی دست می یابند، انرژی خفته درون را بیدار می کنند و روشنگری و بیشترین لذت را به دست می آورند، بنابراین به یوگا نشاط و جذابیت قوی می بخشند و به تدریج در بین مردم عادی هند گسترش می یابد.

در حدود 300 سال قبل از میلاد، حکیم بزرگ هندی پاتانجالی یوگا سوتراها را ایجاد کرد، که یوگای هندی واقعاً بر اساس آن شکل گرفت و تمرین یوگا به طور رسمی به عنوان یک سیستم هشت پا تعریف شد. پاتانجلی قدیسی است که برای یوگا اهمیت زیادی دارد. او یوگا سوتراها را نوشت که تمام تئوری ها و دانش یوگا را ارائه می کرد. در این کار یوگا برای اولین بار یک سیستم کامل را تشکیل داد. پاتانجلی به عنوان بنیانگذار یوگای هندی مورد احترام است.

باستان شناسان یک سفال به خوبی حفظ شده در حوضه رودخانه ایندوس کشف کردند که روی آن یک چهره یوگا در حال مراقبه به تصویر کشیده شده است. این سفال حداقل 5000 سال قدمت دارد که نشان می دهد تاریخچه یوگا را می توان به دورانی حتی قدیمی تر ردیابی کرد.

دوره ودایی پروتو-ودایی

دوره ابتدایی

از 5000 سال قبل از میلاد تا 3000 سال قبل از میلاد، تمرین‌کنندگان هندی تمرین یوگا را از حیوانات در جنگل‌های اولیه آموختند. در دره ووتونگ، عمدتاً مخفیانه منتقل می شد. پس از 1000 سال تکامل، اسناد مکتوب کمی وجود داشت و به صورت مراقبه، تفکر و زهد ظاهر شد. یوگا در این زمان یوگا تانتریک نامیده می شد. در دوره بدون اسناد مکتوب، یوگا به تدریج از یک تفکر فلسفی بدوی به روشی برای تمرین تبدیل شد که در میان آن مراقبه، تفکر و زهد مرکز تمرین یوگا بود. در دوره تمدن سند، گروهی از مردمان بومی شبه قاره هند در اطراف زمین سرگردان بودند. همه چیز به آنها الهام بی نهایت می داد. آنها مراسم پیچیده و جدی برگزار می کردند و خدایان را می پرستیدند تا در مورد حقیقت زندگی جویا شوند. پرستش قدرت جنسی، توانایی های خاص و طول عمر از ویژگی های یوگای تانتریک است. یوگا به معنای سنتی تمرینی برای روح درونی است. توسعه یوگا همواره با تحول تاریخی ادیان هندی همراه بوده است. مفهوم یوگا به طور مداوم با پیشرفت تاریخ توسعه یافته و غنی شده است.

دوره ودایی

مفهوم اولیه یوگا در قرن پانزدهم قبل از میلاد تا قرن هشتم قبل از میلاد ظاهر شد. هجوم آریایی های کوچ نشین افول تمدن بومی هند را تشدید کرد و فرهنگ برهمن را به ارمغان آورد. مفهوم یوگا برای اولین بار در کلاسیک مذهبی "ودا" مطرح شد، که یوگا را به عنوان "محدودیت" یا "انضباط" اما بدون وضعیت بدن تعریف می کرد. در آخرین کلاسیک خود، یوگا به عنوان روشی برای مهار نفس مورد استفاده قرار گرفت و همچنین شامل برخی از محتوای کنترل تنفس بود. در آن زمان توسط کشیشانی ساخته شد که به خدا اعتقاد داشتند برای خواندن بهتر. هدف تمرین یوگا ودایی شروع به گذار از تمرین مبتنی بر تمرین فیزیکی برای دستیابی به رهایی خود به اوج فلسفی مذهبی تحقق وحدت برهمن و آتمن شد.

پیش کلاسیک

یوگا راهی برای تمرین معنوی می شود

در قرن ششم قبل از میلاد دو مرد بزرگ در هند به دنیا آمدند. یکی بودای معروف و دیگری ماهاویرا، بنیانگذار فرقه سنتی جین در هند است. آموزه های بودا را می توان به عنوان "چهار حقیقت شریف: رنج، مبدأ، توقف و راه" خلاصه کرد. هر دو سیستم تعالیم بودا به طور گسترده برای تمام جهان شناخته شده است. یکی «ویپاسانا» و دیگری «ساماپاتی» نام دارد که شامل «آناپاناساتی» معروف است. علاوه بر این، بودا چارچوبی اساسی برای تمرین معنوی به نام «مسیر هشت گانه» ایجاد کرد که در آن «معیشت درست» و «تلاش درست» کم و بیش شبیه به احکام و تلاش در راجا یوگا است.

مجسمه ماهاویرا، بنیانگذار جینیسم در هند

بودیسم در دوران باستان بسیار رایج بود و روش‌های تمرین بودایی مبتنی بر مراقبه در بیشتر آسیا گسترش یافت. مدیتیشن بودایی به راهبان و مرتاضان خاصی (سادوس) محدود نمی شد، بلکه توسط بسیاری از افراد غیر روحانی نیز انجام می شد. به دلیل گسترش گسترده آیین بودا، مدیتیشن در سرزمین اصلی هند رایج شد. بعدها، از اواخر قرن دهم تا اوایل قرن سیزدهم، مسلمانان ترک از آسیای مرکزی به هند حمله کردند و در آنجا ساکن شدند. آنها ضربه سنگینی به بودیسم زدند و هندی ها را با خشونت و ابزارهای اقتصادی مجبور به پذیرش اسلام کردند. در آغاز قرن سیزدهم، بودیسم در هند رو به نابودی بود. با این حال، در چین، ژاپن، کره جنوبی و کشورهای آسیای جنوب شرقی، سنت مراقبه بودایی حفظ و توسعه یافته است.

در قرن ششم قبل از میلاد بودا (ویپاسانا) را معرفی کرد که در قرن سیزدهم در هند ناپدید شد. مسلمانان هجوم آوردند و اسلام را تحمیل کردند. در قرن هشتم قبل از میلاد تا قرن پنجم قبل از میلاد، در اوپانیشادهای کلاسیک مذهبی، آسانا وجود ندارد، که به یک روش تمرین عمومی اشاره دارد که می تواند به طور کامل از شر درد خلاص شود. دو مدرسه محبوب یوگا وجود دارد که عبارتند از: یوگا کارما و یوگا جنانا. کارما یوگا بر تشریفات مذهبی تاکید دارد، در حالی که یوگا جنانا بر مطالعه و درک متون مقدس مذهبی متمرکز است. هر دو روش تمرین می تواند افراد را قادر سازد تا در نهایت به حالت رهایی برسند.

دوره کلاسیک

قرن 5 قبل از میلاد - قرن دوم پس از میلاد: کلاسیک های مهم یوگا ظاهر می شوند

از سوابق عمومی وداها در 1500 قبل از میلاد، تا سوابق واضح یوگا در اوپانیشادها، تا ظهور باگاواد گیتا، وحدت تمرین یوگا و فلسفه ودانتا تکمیل شد که عمدتاً در مورد راه‌های مختلف ارتباط با خدا صحبت می‌کرد و محتوای آن شامل راجا یوگا، یوگا یوگا، باهاماکتی یوگا و یوگا بود. یوگا، یک تمرین معنوی عامیانه، از تأکید بر تمرین گرفته تا همزیستی رفتار، اعتقاد و دانش را تبدیل به ارتدکس کرد.

در حدود 300 سال قبل از میلاد، حکیم هندی پاتانجلی یوگا سوتراها را ایجاد کرد، که یوگای هندی واقعاً بر اساس آن شکل گرفت و تمرین یوگا به طور رسمی به عنوان یک سیستم هشت اندام تعریف شد. پاتانجلی به عنوان بنیانگذار یوگا مورد احترام است. یوگا سوتراها در مورد دستیابی به حالت تعادل بدن، ذهن و روح از طریق تصفیه معنوی صحبت می کنند و یوگا را به عنوان روشی از تمرین که بی ثباتی ذهن را سرکوب می کند، تعریف می کنند. یعنی: اوج اندیشه سامخیا و نظریه عمل مکتب یوگا، روش هشت پا را برای رسیدن به رهایی و بازگشت به خود واقعی به شدت رعایت کنید. روش هشت پا عبارت است از: «هشت مرحله برای تمرین یوگا؛ انضباط نفس، سخت کوشی، مراقبه، تنفس، کنترل حواس، پشتکار، مراقبه و سامادی». این مرکز راجا یوگا و راهی برای رسیدن به روشنگری است.

پست کلاسیک

قرن دوم پس از میلاد - قرن 19 پس از میلاد: یوگا مدرن شکوفا شد

تانترا، دین باطنی که تأثیر عمیقی بر یوگای مدرن دارد، معتقد است که آزادی نهایی تنها از طریق زهد و مراقبه سخت به دست می‌آید و در نهایت می‌توان آزادی را از طریق پرستش الهه به دست آورد. آنها بر این باورند که هر چیزی نسبیت و دوگانگی دارد (خوب و بد، گرم و سرد، یین و یانگ) و تنها راه رهایی از درد، اتصال و ادغام تمام نسبیت و دوگانگی در بدن است. پتانجلی- اگرچه بر لزوم ورزش و طهارت تاکید می کرد، اما معتقد بود که بدن انسان نجس است. یک یوگی واقعاً روشن فکر سعی می کند از شر جمعی خلاص شود تا آلوده نشود. با این حال، مکتب یوگا (تانترا) بسیار از بدن انسان قدردانی می کند، معتقد است که لرد شیوا در بدن انسان وجود دارد و معتقد است که منشأ همه چیز در طبیعت نیروی جنسی است که در زیر ستون فقرات قرار دارد. دنیا یک توهم نیست، بلکه اثبات الوهیت است. مردم از طریق تجربه خود از جهان می توانند به الوهیت نزدیکتر شوند. آنها ترجیح می دهند انرژی مرد و زن را به شکل نمادین ترکیب کنند. آنها برای بیدار کردن قدرت زن در بدن، استخراج آن از بدن و سپس ترکیب آن با قدرت مردانه واقع در بالای سر، به وضعیت های دشوار یوگا تکیه می کنند. آنها بیشتر از هر یوگی به زن احترام می گذارند.

قدردانی | تعقیب تانترا: نگاهی به پرستش خدایان در یوگا و مجسمه های باستانی

بعد از یوگا سوترا، یوگای پسا کلاسیک است. این عمدتا شامل یوگا اوپانیشادها، تانترا و هاتا یوگا است. 21 یوگا اوپانیشاد وجود دارد. در این اوپانیشادها، شناخت ناب، استدلال و حتی مراقبه تنها راه رسیدن به رهایی نیستند. همه آنها باید از طریق دگرگونی فیزیولوژیکی و تجربه معنوی ناشی از تکنیک های تمرین زاهدانه به حالت وحدت برهمن و آتمن دست یابند. بنابراین، رژیم غذایی، پرهیز، آسانا، هفت چاکرا و غیره، همراه با مانترا، دست و بدن ...

دوران مدرن

یوگا به حدی پیشرفت کرده است که به روشی گسترده برای ورزش فیزیکی و ذهنی در جهان تبدیل شده است. این بیماری از هند به اروپا، آمریکا، آسیا و اقیانوسیه، آفریقا و غیره گسترش یافته است و به دلیل تأثیرات آشکار آن بر کاهش استرس روانی و مراقبت های بهداشتی فیزیولوژیکی بسیار مورد احترام است. در عین حال، روش های مختلف یوگا به طور مداوم تکامل یافته است، مانند یوگای داغ، هاتا یوگا، یوگای داغ، یوگای سلامت و ... و همچنین برخی از علوم مدیریت یوگا. در دوران مدرن، برخی از چهره‌های یوگا نیز با نفوذ گسترده وجود دارند، مانند Iyengar، Swami Ramdev، Zhang Huilan و غیره. این غیرقابل انکار است که یوگای دیرینه توجه مردم از هر طبقه‌ای را به خود جلب خواهد کرد.